روانشناسی و مشاوره

از روانشناسی بیشتر بدانید

روانشناسی و مشاوره

از روانشناسی بیشتر بدانید

از روانشناسی بیشتر بدانید

  • ۰
  • ۰

وقتی زوج‌ها از هم جدا می‌شوند، اغلب عدم قطعیت وجود دارد و احساسات در اوج خود هستند و تمرکز بر استراتژی، محاسبات و نیازهای آینده را دشوار می‌کند. این می‌تواند منجر به اشتباهاتی در فرآیند توافق شود. در این مقاله، ترنس ترینور، شریک خانوادگی ما، نحوه جلوگیری از اشتباهات هنگام مذاکره برای توافق طلاق و نکاتی را که باید در طول مذاکرات در نظر داشت، شرح می‌دهد.

۱. لحن
قانون طلاق «بدون تقصیر» که سال گذشته تصویب شد، به جدایی زوج‌ها کمک زیادی کرده و به آنها فرصت داده تا بدون مقصر جلوه دادن یکی از طرفین، تأمل کنند. ارتباطات بین زوجین باید آشتی‌جویانه و سازنده باشد، از جمله مکاتبات وکلا. با این حال، ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که نیاز به رویکردی قاطع و محکم داشته باشد، زمانی که مکاتبات یا تعاملات «تند» می‌شوند؛ این ممکن است منجر به ستیزه‌جویی و خصومت بیشتر یکی از طرفین یا هر دو شود، که معمولاً معادل مذاکرات طولانی و هزینه‌های حقوقی بالاتر برای رسیدن به یک راه‌حل است.

۲. گوش دهید
در موارد متعددی، مسائلی که در مکاتبات غیرقابل حل به نظر می‌رسیدند، می‌توانند در یک جلسه میزگرد/میانجیگری بهتر بررسی شوند تا راهی برای پیشرفت توافق‌شده پیدا شود. کلید هر مذاکره خوب، گوش دادن است. اغلب سرنخ‌هایی در مورد آنچه برای طرف مقابل مهم است، ارائه می‌شود و حداقل، اغلب اعترافاتی صورت می‌گیرد که ممکن است هنگام تلاش برای حل یا بررسی استدلال‌های طرف مقابل مفید باشد. همچنین درک آنچه برای موکل معنادار است، بسیار مهم است، نه برای وکیل.

۳. اولین پیشنهاد ممکن است بهترین پیشنهاد باشد.
در مراحل اولیه، ممکن است ارزیابی‌ها نهایی نشده باشند و افشای اطلاعات مالی لازم باشد. این امر می‌تواند مشاوره دادن به موکلان در مورد اینکه چه توافقی می‌تواند مطلوب یا نامطلوب باشد را برای وکلا دشوار کند، اگر غیرممکن نباشد. وقتی هر دو طرف درک خوبی از ارزش دارایی‌های زناشویی، درآمد خانواده و نیازهای آینده خود داشته باشند، آسان‌تر است. ممکن است در ابتدا یک پیشنهاد سخاوتمندانه ارائه شود تا در هزینه‌های حقوقی صرفه‌جویی شود یا به دلایل دیگر (گاهی اوقات احساس گناه). هنگام بررسی پیشنهادات اولیه، خطرات ذاتی وجود دارد، به عنوان مثال، ممکن است چیزی از قلم افتاده باشد، یا ارزش دارایی‌ها به طور کامل بررسی نشده باشد. با این حال، مواقعی وجود دارد که پس از بررسی کامل این موارد، طرفی که پیشنهاد اولیه را ارائه داده است متوجه می‌شود که بیش از حد سخاوتمندانه است و آن را پس می‌گیرد. در نهایت، اگر پیشنهادی سخاوتمندانه به نظر برسد و احساس شود، ممکن است بهترین پیشنهادی باشد که دریافت خواهید کرد. نکته مثبت دیگر این است که هزینه‌های حقوقی شما بسیار کمتر از زمانی خواهد بود که مذاکرات طولانی شود.

۴. طرح دعوی بر اساس اصول
مسائل جزئی گاهی اوقات می‌توانند مانعی برای رسیدن به توافق باشند، بنابراین بررسی کلی توافق یا تصویر بزرگ مهم است. اگرچه مذاکرات اصولی بر اساس چگونگی اعمال قانون بر حقایق همچنان مهم است، اما معمولاً وقتی یکی از طرفین از کوتاه آمدن یا مصالحه در مورد یک یا چند موضوع خودداری می‌کند، این امر می‌تواند مذاکرات را به طور جدی به خطر بیندازد. بنابراین، گاهی اوقات مهم است که از مذاکرات یک قدم عقب برویم و به طور کامل ارزیابی کنیم که آیا می‌توان به مصالحه مشترک دست یافت یا اینکه پیگیری یک موضوع به سادگی نامتناسب است، زیرا هزینه‌های بحث در مورد این موضوع بیشتر از سود احتمالی دریافتی است.

۵. افشای مالی
همه طرفین موظفند در افشای مالی خود کامل و صریح باشند. اگرچه برای وکلا مهم است که دستورالعمل‌های موکل خود را «بررسی واقعیت» کنند، اما مواقعی وجود دارد که موکلان «چیزهایی را فراموش می‌کنند» یا افشا نمی‌کنند. وقتی حقیقت آشکار می‌شود، آن شخص اعتبار خود را در دادگاه از دست می‌دهد یا حتی ممکن است به عنوان توهین به دادگاه شناخته شود. بهتر است در مورد امور مالی خود رک و صادق باشید و به مشاوران حقوقی خود اجازه دهید تا در مورد بهترین استراتژی برای به کارگیری به شما مشاوره دهند، استراتژی‌ای که ممکن است در صورت عدم افشای سطح مورد نیاز توسط آن طرف از بین برود. آنچه طرف مقابل ممکن است بداند را دست کم نگیرید!

۶. پنج گام جلوتر فکر کنید.
در طول مذاکرات مالی، باید از قبل در مورد چگونگی ارائه پرونده توسط طرف مقابل یا نحوه برخورد با مسائل در یک پرونده فکر کنید. مهم است که در نظر بگیرید که آیا با توجه به هزینه‌های مربوطه، دنبال کردن همه راه‌ها در یک پرونده نامتناسب است یا خیر. ممکن است ارائه یک امتیاز در ازای امتیازات دیگر از طرف مقابل، مزیتی داشته باشد. بهتر است همیشه با وکیل خود روراست باشید تا او از دیدگاه‌ها و ترجیحات شما مطلع شود. البته، مواقعی وجود دارد که مناسب است به یک پرونده به روشی متفاوت نزدیک شوید. با این حال، اگر وکیل از آنچه برای شما مهم است آگاه باشد، می‌توان یک پیشنهاد یا پیشنهاد متقابل را به گونه‌ای تنظیم کرد که به بهترین شکل اهداف شما را برآورده یا به آنها دست یابد.

۷. ریسک دعاوی حقوقی
اغلب مسائل کلیدی به شواهد شفاهی ارائه شده در دادگاه بستگی دارد. حتی زمانی که یک شاهد با اعتماد به نفس نظرات خود را به قاضی بیان می‌کند، ممکن است عملکرد خوبی نداشته باشد. بنابراین مدیریت «ریسک دعاوی حقوقی» هنگام تصمیم‌گیری مهم است، یعنی ممکن است روز خوبی در دادگاه داشته باشید یا روز بدی، و این اغلب تا زمانی که هزینه‌های هنگفتی متحمل نشوید، مشخص نخواهد شد. توصیه می‌شود در یک روز عالی در دادگاه، همه چیز را به خطر نیندازید، زیرا گاهی اوقات «ستاره‌ها با هم جور در نمی‌آیند» و تصمیم قضایی ممکن است نسبت به یک توافق مصالحه‌آمیز، نامطلوب‌تر باشد. به جای سپردن آن به دست قاضی که می‌تواند غیرقابل پیش‌بینی باشد یا نظرات خاصی در مورد یک موضوع داشته باشد، یک توافق مذاکره‌ای یا میانجیگری می‌تواند گزینه بهتری باشد.

۸. آخرین پیشنهاد
اغلب در مذاکرات می‌شنوید که این «آخرین پیشنهاد» یکی از طرفین است. با این حال، اغلب این درست نیست. همیشه جایی برای مصالحه و بررسی خطرات وجود دارد. همچنین، اگر طرف مقابل پیشنهاد متقابلی ارائه دهد، طرفی که گفته این «آخرین پیشنهاد» اوست، جایی برای رفتن ندارد. آخرین پیشنهاد به ندرت وجود دارد، زیرا حتی اگر بهترین نتیجه را در دادگاه داشته باشید، زمانی که هزینه‌های بحث در مورد این نکته را کسر می‌کنید، ممکن است در وضعیت بدتری قرار بگیرید.

اگر در مورد دعاوی مربوط به جبران خسارت مالی در طلاق سؤالی دارید و مایلید شرایط خود را با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار دهید، لطفاً با ترنس ترینور تماس بگیرید.

  • مونا فلسفی
  • ۰
  • ۰

 

هدف علم روانشناسی درک و توضیح فرایندهای ذهنی، رفتارها و تجربیات انسانی است. این علم به دنبال پاسخ به این پرسش‌هاست که چرا انسان‌ها به شیوه‌ای خاص فکر، احساس و عمل می‌کنند. 

چهار هدف اصلی روان‌شناسی عبارتند از:

  • توصیف

توصیف رفتار یا شناخت، اولین هدف روان‌شناسی است. این امر می‌تواند به پژوهشگران امکان دهد قوانین کلی رفتار انسانی را تدوین کنند. برای مثال، ایوان پاولوف با توصیف پاسخ سگ‌ها به محرک‌های مختلف، به توسعه قوانین یادگیری معروف به نظریه شرطی‌سازی کلاسیک کمک کرد.

  • توضیح

پس از توصیف قوانین کلی رفتار، گام بعدی توضیح چگونگی و چرایی وقوع این روند است. روان‌شناسان نظریه‌هایی را برای دلایل و عوامل زیربنایی رفتارها، از جمله تاثیرات زیستی، روان‌شناختی و اجتماعی ارائه می‌دهند. 

  • پیش‌بینی

روان‌شناسی با استفاده از یافته‌های تحقیقات تجربی، رفتار آینده را پیش‌بینی می‌کند. اگر پیش‌بینی تأیید نشود، ممکن است توضیحی که بر اساس آن ارائه شده نیاز به بازنگری داشته باشد. 

  • تغییر

پس از توصیف، توضیح و پیش‌بینی رفتار، روان‌شناسی راهکارهایی برای تغییر یا بهبود رفتارها ارائه می‌دهد. برای مثال، مداخلاتی مبتنی بر شرطی‌سازی کلاسیک، مانند حساسیت‌زدایی منظم، برای درمان افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی استفاده شده است.

انواع روانشناسی چیست؟ 

از زمان ظهور روانشناسی به‌عنوان یک رشته علمی مستقل در اواخر قرن نوزدهم، حوزه‌های مطالعاتی متمایز متعددی پدید آمده‌اند. روان‌شناسی یک رشته گسترده و متنوع است که مطالعه تفکر، رفتار، رشد، شخصیت، احساسات و انگیزه را شامل می‌شود؛ در نتیجه، زیرشاخه‌ها و حوزه‌های تخصصی مختلفی در این علم شکل‌گرفته‌اند که اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند. در ادامه، برخی از حوزه‌های اصلی روان‌شناسی معرفی شده‌اند:

  • روانشناس بالینی

روانشناسی بالینی (Clinical Psychology)، شاخه‌ای است که به ارزیابی، تشخیص، درمان و پیشگیری از اختلالات روانی، عاطفی و رفتاری می‌پردازد. این گرایش بر جنبه‌های فکری، عاطفی، زیستی، روان‌شناختی، اجتماعی و رفتاری عملکرد انسان در طول عمر، در فرهنگ‌ها و سطوح اجتماعی-اقتصادی مختلف تمرکز دارد و به ترویج سازگاری، تطبیق و رشد شخصی کمک می‌کند. روانشناسان بالینی، با استفاده از روش‌های علمی و تکنیک‌های درمانی، به افراد کمک می‌کنند تا با مشکلات روانی مانند افسردگی، اضطراب، اختلالات شخصیت، فوبیا، یا تروما مقابله کنند.

در بخش کلینیک اپلیکیشن ایمپو شما می‌توانید با مشاهده امتیاز و نظرات کاربران دیگر درباره متخصصان مختلف، روان‌شناس یا مشاور مناسب خود را انتخاب کنید. علاوه بر این، در بخش اشتراک تجربه اپلیکیشن ایمپو، امکان گفت‌وگو و تبادل نظر با سایر کاربران فراهم است تا بتوانید از تجربیات و دیدگاه‌های دیگران بهره‌مند شوید.

  • روانشناسی شخصیت

روانشناسی شخصیت (Personality Psychology)، به مطالعه چگونگی شکل‌گیری و توسعه شخصیت می‌پردازد. شخصیت منحصربه‌فرد شما، هویت شما را شکل می‌دهد و بر همه چیز، از روابط گرفته تا سبک زندگی‌تان، تاثیر می‌گذارد. از‌این‌رو، مطالعه روان‌شناسی شخصیت می‌تواند برای آشنایی با ماهیت شخصیت، نظریه‌های مربوط به توسعه آن، روش‌های ارزیابی شخصیت و بررسی اختلالات شخصیتی کمک کند. روان‌شناسان شخصیت وظیفه ارزیابی، تشخیص و درمان اختلالات شخصیتی مانند اختلال شخصیت نمایشی را بر عهده دارند.

  • روانشناسی تربیتی

روانشناسی تربیتی (Educational Psychology)، بر مطالعه فرایندهای یادگیری، رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی افراد در محیط‌های آموزشی تمرکز دارد. این رشته به بررسی چگونگی یادگیری انسان‌ها، عوامل مؤثر بر یادگیری و روش‌های بهبود فرایند آموزش‌و‌پرورش می‌پردازد. روان‌شناسان تربیتی، با استفاده از نظریه‌ها و تحقیقات علمی، به معلمان، مدیران آموزشی و والدین کمک می‌کنند تا محیط‌های آموزشی موثرتری ایجاد کنند و به دانش‌آموزان در دستیابی به پتانسیل کامل خود یاری رسانند.

  • روانشناسی رشد

روانشناسی رشد (Development Psychology)، حوزه‌ای است که به رشد و توسعه انسان در طول عمر، از جمله توانایی‌های شناختی، اخلاق، عملکرد اجتماعی، هویت و سایر جنبه‌های زندگی انسان از بدو تولد تا پایان عمر می‌پردازد. این رشته بررسی می‌کند که چگونه افراد در طول زمان رشد می‌کنند، یاد می‌گیرند و با محیط خود سازگار می‌شوند. مهارت‌های حرکتی، حل مسئله، درک اخلاقی، زبان، احساسات، شخصیت، خودپنداره، شکل‌گیری هویت، ساختارهای ذهنی ذاتی و چگونگی تعامل فرد با عوامل محیطی و تاثیر آن بر رشد از جمله موضوعات مورد بحث در روان‌شناسی رشد هستند.

  • روانشناسی عمومی

روانشناسی عمومی (General Psychology)، شاخه‌ای از روان‌شناسی است که اصول و مفاهیم پایه‌ای رفتار و فرایندهای ذهنی انسان را مطالعه می‌کند. این گرایش را می‌توان مرور کلی از جنبه‌های مختلف روان‌شناسی معرفی کرد که حوزه‌های متعددی مانند ادراک، حافظه، یادگیری، انگیزه، احساسات، شخصیت و تعاملات اجتماعی را مورد بررسی قرار می‌دهد. این رشته به دلیل ماهیت گسترده‌ای که دارد، در آموزش، پژوهش و حتی زندگی روزمره بسیار کاربردی است.

  • روانشناسی شناختی

روانشناسی شناختی (Cognitive Psychology)، به مطالعه فرایندهای ذهنی انسان، از جمله توجه، حافظه، ادراک، تصمیم‌گیری، حل مسئله و یادگیری زبان می‌پردازد. این شاخه چگونگی تفکر، ادراک، ارتباط، به‌خاطر سپردن و یادگیری را در افراد بررسی می‌کند و ارتباط نزدیکی با علوم اعصاب، فلسفه و زبان‌شناسی دارد. روان‌شناسان شناختی چگونگی پردازش و ذخیره اطلاعات توسط افراد را بررسی می‌کنند و برای بهبود مشکلاتی مانند آلزایمر راهکار‌های درمانی ارائه می‌دهند.

  • روانشناسی اجتماعی

روانشناسی اجتماعی (Social Psychology)، بر رفتار گروهی، تاثیرات اجتماعی بر رفتار فردی، نگرش‌های جمعی، تعصبات، پرخاشگری و موضوعات مرتبط تمرکز دارد. این شاخه از روش‌های علمی برای درک تاثیرات اجتماعی بر رفتار انسان استفاده می‌کند و موضوعاتی مانند رفتار گروهی، ادراک اجتماعی، رفتار غیرکلامی، پرخاشگری، تعصب و رهبری را مورد بررسی قرار می‌دهد.

  • روانشناسی سلامت

روانشناسی سلامت (Health Psychology)، به مطالعه عوامل روان‌شناختی، رفتاری، زیست‌شناختی و اجتماعی موثر بر سلامت و بیماری می‌پردازد. روان‌شناسان سلامت بر عوامل تاثیرگذاری مانند وضعیت اقتصادی-اجتماعی، سطح تحصیلات، پیشینه فرهنگی و رفتارهایی که ممکن است بر بیماری‌های جسمی اثر بگذارند، تمرکز دارند. این رشته بررسی می‌کند که چگونه ذهن، رفتار و تعاملات اجتماعی می‌توانند در پیشگیری از بیماری‌ها، ارتقای سلامت و مدیریت موثر بیماری‌های مزمن نقش داشته باشند.

  • روانشناسی تکاملی

روانشناسی تکاملی (Evolutionary Psychology)، شاخه‌ای از علم روانشناسی است که شناخت، عواطف و رفتار انسان را از منظر تأثیرات تکامل در طول زمان بررسی می‌کند. این رشته بسیاری از ویژگی‌های روانی و رفتاری انسان‌های امروزی را نتیجه انتخاب طبیعی و سازگاری‌هایی که در طول تاریخ تکامل بشر برای بقا و تولیدمثل شکل‌گرفته‌اند، می‌داند. 

  • روانشناسی کودک و نوجوان

روانشناسی بالینی کودک و نوجوان (Clinical child and adolescent psychology)، تخصصی است به بررسی روان و رفتار نوزادان، کودکان و نوجوانان می‌پردازد. این رشته، نیازهای روانی اساسی کودکان و نوجوانان، چگونگی تأثیر خانواده و سایر زمینه‌های اجتماعی بر سازگاری اجتماعی-عاطفی، فرایند‌های رشدی، اختلالات روانی و رفتاری، روان‌ آسیب‌شناسی رشدی، سازگاری رفتاری و وضعیت سلامت کودکان و نوجوانان را مورد بررسی قرار می‌دهد.

مراجعه به روانشناس متخصص کودک‌و‌نوجوان می‌تواند به والدین کمک کند بتوانند با فرزندان خود تعامل بهتری داشته و درک عمیق‌تری از نیاز‌های آن‌ها داشته باشند.

  • روانشناسی کودکان استثنایی

گرایش روانشناسی کودکان استثنایی (Exceptional Child Psychology)، به مطالعه و درک نیازهای روانی، عاطفی، شناختی و اجتماعی کودکان با ویژگی‌های خاص یا استثنایی می‌پردازد. این کودکان ممکن است دارای شرایطی مانند ناتوانی‌های ذهنی، اختلالات یادگیری، اوتیسم، اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی (ADHD) و ناتوانی‌های جسمانی باشند.

  • مونا فلسفی
  • ۰
  • ۰

 بی‌خوابی کودکان را اینگونه تعریف می‌کند: «مشکل مکرر در شروع، مدت، تثبیت یا کیفیت خواب که علیرغم زمان و فرصت مناسب برای خواب رخ می‌دهد و منجر به اختلال عملکرد روزانه برای کودک و/یا خانواده می‌شود».

 

تحقیقات تخمین می‌زند که بین ۱ تا ۶ درصد از کودکان از بی‌خوابی کودکان رنج می‌برند، و اگر کودکانی که بیماری‌های مزمن پزشکی/روانی دارند را در نظر بگیریم، این رقم بیشتر هم می‌شود. در یک نظرسنجی در سال ۲۰۰۶  در آمریکا ، بیش از ۵۰ درصد از کودکان و نوجوانان در طول هفته در به خواب رفتن یا در خواب ماندن مشکل داشتند.

تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که یک نوع رایج بی‌خوابی در کودکان، بی‌خوابی مرتبط با شروع خواب است. این نوعی بی‌خوابی رفتاری است که در آن کودکان بدون وجود یک ارتباط خاص مانند موارد زیر قادر به خوابیدن نیستند:

  • انجام یک فعالیت خاص (مثلاً تماشای تلویزیون)
  • بودن در یک مکان خاص (مثلاً رختخواب والدین)
  • نگه داشتن یک شیء خاص (مثلاً یک اسباب‌بازی مورد علاقه)

این نوع بی‌خوابی در حدود ۱۰ تا ۳۰ درصد از کودکان، عمدتاً در نوزادان و کودکان نوپا، رخ می‌دهد و در سنین بالای ۴ سال نادر است.

اختلالات خواب شبانه‌روزی

اختلال تأخیر در فاز خواب (DSPD)

این یک مشکل ریتم خواب است که در آن افراد تمایل دارند خیلی دیر به خواب بروند و صبح‌ها به سختی از خواب بیدار شوند. این بیماری بیشتر در نوجوانان و بزرگسالان جوان، در حدود ۰.۱۳ تا ۳ درصد از جمعیت، رخ می‌دهد. بی‌خوابی مزمن اغلب با DPSD مرتبط است. این بیماری با مشکلات روانپزشکی و شخصیتی مرتبط است و یک مؤلفه ژنتیکی قوی دارد.

اختلال فاز خواب پیشرفته (ASPD)

افراد معمولاً شب‌ها خیلی زود به خواب می‌روند و صبح‌ها خیلی زود از خواب بیدار می‌شوند. این اختلال در کودکان بسیار نادر است و عموماً در میانسالی دیده می‌شود.

نوع روان/غیرحبابی

به نظر می‌رسد افراد ریتم شبانه‌روزی پایداری ندارند (برخلاف DSPD یا ASPD که ریتم به سادگی به جلو یا عقب تغییر می‌کند)، این حالت در افراد نابینا از جمله کودکان رایج است. این حالت می‌تواند در افراد بینا که تحت درمان DSPD هستند یا از نشانه‌های زمانی خارجی مانند نور جدا شده‌اند، رخ دهد.

اختلالات حرکتی مرتبط با خواب

سندرم پای بی‌قرار (RLS)

پیش از این تصور می‌شد که این اختلال که در آن افراد احساس می‌کنند مجبورند اندام‌های خود (معمولاً پاهایشان) را برای بهبود احساس ناراحتی حرکت دهند، فقط بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما اکنون تصور می‌شود که بین ۱ تا ۲ درصد از کودکان و نوجوانان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این اختلال در زنان شایع‌تر است و یک مؤلفه ژنتیکی دارد. کودکان مبتلا به ADHD به ویژه در معرض خطر ابتلا به این اختلال هستند.

اختلال حرکت دوره‌ای اندام (PLMD)

این اختلال با حرکات مکرر اندام‌ها در طول خواب، به ویژه کشش پاها، مشخص می‌شود. این اختلال در هنگام استراحت یا خواب بدتر می‌شود. این اختلال با سندرم پای بی‌قرار مرتبط است اما فاقد احساس ناراحتی مشخصه این اختلال است.

پاراسومنیاها

این یک دسته بندی گسترده از مشکلات خواب است که پس از بی‌خوابی و بیدار شدن‌های شبانه، سومین اختلال شایع در کودکان است. این اختلال شامل کابوس، راه رفتن در خواب و صحبت کردن در خواب، دندان قروچه شبانه (دندان قروچه)، شب ادراری شبانه (شب ادراری) و برخی اختلالات حرکتی می‌شود. این اختلالات در درجه اول به عوامل ژنتیکی و رشدی مرتبط هستند تا عوامل روانپزشکی (که در بزرگسالان رایج است).

اختلالات تنفسی مرتبط با خواب

سندرم آپنه انسدادی خواب (OSAS)

آپنه خواب انسدادی (OSAS) یک اختلال خواب شایع در کودکان خردسال است که بین ۲ تا ۳ درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این اختلال با دوره‌های مکرر انسداد تنفسی که منجر به هیپوکسی (سطح پایین اکسیژن)، هیپرکاپنی (سطح بالای دی اکسید کربن) یا برانگیختگی تنفسی می‌شود که در آن قطع تنفس کودک را از خواب بیدار می‌کند، مشخص می‌شود. آپنه خواب انسدادی می‌تواند منجر به مشکلات سلامتی از جمله کندی رشد، مشکلات عصبی رفتاری و مشکلات قلبی عروقی شود. عوامل خطر عبارتند از: تبار آفریقایی، چاقی، مشکلات سینوسی و آلرژی، سابقه خانوادگی آپنه خواب انسدادی و تولد زودرس.

سندرم مقاومت راه هوایی فوقانی (UARS).

UARS برانگیختگی‌های تنفسی کوتاه اما مکرری است که مشابه آپنه خواب یا هیپوپنه است. تشخیص آن دشوار است، اما با مشکلات عصبی رفتاری مانند ناتوانی‌های یادگیری و ADHD مرتبط دانسته شده است.

خروپف اولیه مداوم (PPS)

خروپف همیشگی در کودکان اغلب با مشکلات تنفسی همراه است اما با بیدار شدن‌هایی مانند آپنه خواب انسدادی یا سندرم تنفسی فوقانی مرتبط نیست. این مشکل در حداکثر ۲۷٪ از کودکان رخ می‌دهد که حدود ۲ تا ۳٪ از آنها دارای سطوح بالینی آپنه خواب انسدادی هستند.

پرخوابی‌های مرکزی

نارکولپسی

نارکولپسی نوعی اختلال خواب‌آلودگی مفرط (خواب‌آلودگی مفرط) نادر است که علائم آن شامل خواب ناگهانی و غیرمنتظره، توهمات هیپناگوژیک (که در مرز خواب و بیداری رخ می‌دهد)، کاتاپلکسی (از دست دادن ناگهانی تون عضلانی) و فلج خواب (که در آن افراد برای مدت کوتاهی پس از بیدار شدن قادر به حرکت نیستند) است. این بیماری در کودکان نادر است و معمولاً در دوران نوجوانی شروع می‌شود. دو نوع اصلی نارکولپسی وجود دارد، با و بدون کاتاپلکسی.

سندرم کلاین-لوین

این اختلال با خواب‌آلودگی بیش از حد دوره‌ای همراه با افزایش اشتها، بیش‌فعالی جنسی و مشکلات رفتاری مشخص می‌شود. این اختلال نادر است و در اوایل نوجوانی شروع می‌شود، و زنان شروع دیرتری دارند و شیوع کمتری نسبت به مردان دارند.

سندرم خواب ناکافی ناشی از عوامل رفتاری

این سندرم زمانی اتفاق می‌افتد که فرد به طور مداوم در شب خواب کافی ندارد و این امر مانع از احساس استراحت خوب و هوشیاری در طول روز می‌شود. کمبود خواب ناشی از انتخاب‌های شخصی فرد است (یعنی اولویت دادن به زندگی اجتماعی، تعهدات کاری، تکالیف مدرسه و غیره بر خواب کافی). با این حال، آنها معمولاً از این موضوع بی‌اطلاع هستند که به خواب بیشتری نسبت به آنچه دریافت می‌کنند نیاز دارند و اگر فرصتی به آنها داده شود، می‌توانند خوب بخوابند. هیچ توضیح پزشکی دیگری برای خستگی و تمرکز ضعیفی که این افراد تجربه می‌کنند وجود ندارد. این اختلال می‌تواند افراد را در هر سنی و جنسیتی تحت تأثیر قرار دهد، اگرچه بیشتر در نوجوانان رخ می‌دهد.

اختلالات روانی و خواب

مشکلات خواب اغلب در عمل بالینی برای کودکان مبتلا به ADHD گزارش می‌شود. با این حال، تحقیقات کمی در مورد ارتباط بین خواب و عملکرد عصبی-رفتاری در ADHD انجام شده است. برخی یافته‌ها نشان می‌دهد که کودکان مبتلا به ADHD الگوهای خواب ناپایداری دارند، در به خواب رفتن مشکل‌تر هستند و در مقایسه با کودکان بدون ADHD، خواب‌آلودگی بیشتری در طول روز دارند.

جنبه‌های بیش‌فعالی و بی‌توجهی ADHD همچنین با تعدادی از اختلالات خواب مرتبط دانسته شده‌اند:

  • سندرم پای بی‌قرار احتمالاً به دلیل اختلال عملکرد رایج در سیستم‌های دوپامینرژیک است.
  • اختلال تنفسی در خواب، که بازیابی روزانه عملکردهای اجرایی در قشر جلوی پیشانی را مختل می‌کند

کودکانی که دچار اختلالات اضطرابی یا افسردگی هستند، میزان بالایی از کابوس و خواب ناآرام دارند. به طور خاص، افسردگی دوران کودکی با افزایش بی‌خوابی، بیدار شدن‌های زودهنگام در صبح و مشکلات شروع خواب مرتبط است. مشکلات مشابهی معمولاً در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) گزارش شده است.

به طور کلی، مشکلات رفتاری با مدت زمان خواب نامناسب و تأخیر (زمانی که فرد به خواب می‌رود) مرتبط هستند و اختلالات روانپزشکی با خواب ناآرام مرتبط هستند.

  • مونا فلسفی
  • ۰
  • ۰

ده مزیت مشاوره خانواده

کدام خانواده است که سهم خود را از مشکلات نداشته باشد؟ همانطور که ساختار خانواده با گذشت زمان تغییر می‌کند، چالش‌هایی که هر عضو با آن روبرو می‌شود نیز تغییر می‌کند. وقتی یکی از اعضای خانواده با چالش‌هایی روبرو می‌شود، به نظر می‌رسد که همه با آن روبرو هستند. نگرانی‌های دیرینه مانند اختلافات والدین، مشکلات رفتاری، رقابت خواهر و برادر و غیره می‌تواند ثبات حتی سالم‌ترین و هماهنگ‌ترین خانواده‌ها را نیز تهدید کند. از ناراحتی‌های کوچک گرفته تا مشاجرات بزرگ، بسیاری از خانواده‌ها به منبع احساسات شدید و منفی تبدیل شده‌اند.

هر خانواده‌ای ممکن است روش‌های خاص خود را برای مدیریت اختلافات داشته باشد، اما مشاوره خانواده اغلب بهترین رویکرد برای اطمینان از رسیدگی صحیح به نگرانی‌ها در نظر گرفته می‌شود.

چه بخواهید پویایی خانواده خود را بهبود بخشید و چه به دنبال کمک برای یک عضو پریشان حال باشید، به مزایایی که خانواده شما می‌تواند از مراجعه مشترک به مشاوره به دست آورد، نگاهی بیندازید.

مشاوره خانواده:

  1. بهبود ارتباطات: ارتباطات می‌تواند یکی از اولین چیزهایی باشد که هنگام بروز اختلافات در خانواده از بین می‌رود. وقتی اعضا دیگر با یکدیگر صادق نیستند، حل مشکلات می‌تواند دشوارتر شود. مشاوره خانواده زمینه‌ای بی‌طرفانه فراهم می‌کند تا اعضا بتوانند افکار و احساسات خود را صادقانه و محترمانه به اشتراک بگذارند. در طول این فرآیند، مشاور می‌تواند به اعضا کمک کند تا یکدیگر را درک کنند و راه را برای شروع بهبودی هموار کند.
  2. تقویت و تحکیم روابط: اختلافات حل نشده در خانواده می‌تواند به طور جدی به روابط آسیب برساند و آنها را تضعیف کند. مراجعه به یک مشاور خانواده می‌تواند به شما در درک بهتر یکدیگر کمک کند. آوردن سایر اعضای خانواده به جلسات مشاوره برای بازیابی این روابط و پردازش احساسات با یک شخص ثالث بی‌طرف می‌تواند مفید باشد.
  3. ارائه پشتیبانی بدون قضاوت برای شرایط جدی مانند سوء مصرف مواد: یکی از اعضای خانواده که درگیر فعالیت‌های مضر است، می‌تواند از نظر عاطفی به کل خانواده آسیب برساند. اعضای خانواده می‌توانند با صحبت با یک مشاور، در مقابله با این نگرانی‌ها حمایت پیدا کنند. مشاوره همچنین یک بستر عالی برای التیام زخم‌های ناشی از سوء مصرف مواد است.
  4. عزت نفس را توسعه و بهبود می‌بخشد: توسعه عزت نفس جنبه مهمی از فرزندپروری است. بدون آن، احتمالاً بیشتر تحت تأثیر تغییرات عمده زندگی قرار خواهیم گرفت. مشاوره خانواده می‌تواند به رفع عزت نفس پایین کمک کند و به شما این امکان را می‌دهد که از خود و ارزش خود قدردانی کنید. با عزت نفس سالم، خانواده شما می‌تواند شکوفا شود.
  5. حفظ سلامت روانی و جسمی: ​​مشاوره می‌تواند به شما کمک کند تا سلامت روانی و جسمی خود و همچنین اعضای خانواده‌تان را بهبود بخشید. این امر به تقویت کل خانواده کمک می‌کند. مشاوره خانواده تکنیک‌هایی را برای کمک به اعضا به صورت فردی و جمعی ارائه می‌دهد.
  6. می‌تواند به غم و اندوه و فقدان رسیدگی کند: مرگ یا از دست دادن کسی یا چیزی که دوستش دارید می‌تواند ویرانگر باشد. سایر رویدادهای تغییر دهنده زندگی نیز می‌توانند باعث درد در خانواده شوند، مانند نقل مکان، بیکاری، ورشکستگی و بیماری‌های ناتوان کننده یا جدی. مشاوره خانواده می‌تواند راهکارهایی را برای پذیرش و ادامه زندگی پس از فقدان یا گذار ارائه دهد.
  7. ارائه دیدگاهی تازه: یک مشاور خانواده می‌تواند به شما کمک کند تا ریشه مسائل را پیدا کنید و مهارت‌هایی را برای رسیدگی مستقیم به نگرانی‌هایتان توسعه دهید. درمانگر شما می‌تواند دیدگاهی تازه ارائه دهد که می‌تواند رویکردهای جدید و بهبودی را ممکن سازد.
  8. روش‌های سالم برای مقابله با رفتارهای دشوار را آموزش می‌دهد: دانستن چگونگی برخورد با رفتارهای دشوار می‌تواند دشوار باشد. مشاوره خانواده راهکارهایی را برای مدیریت نگرانی‌های رفتاری، از جمله خشم و تمایلات خودآزاری، ارائه می‌دهد.
  9. راهنمایی در تعیین و دستیابی به اهداف: مشاوره خانواده به اعضا این فرصت را می‌دهد که به افراد سالم‌تری تبدیل شوند. در جلسات، شما قادر خواهید بود اهداف خود و همچنین اهدافی را که به عنوان یک خانواده به اشتراک می‌گذارید، شناسایی کنید. پس از شناسایی اهداف، می‌توانید با هم روی آنها کار کنید.
  10. خانواده‌های سالم‌تر: وقتی با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنیم، ممکن است از نزدیکان خود رویگردان شویم. مشاوره خانواده می‌تواند فضایی را برای شناسایی نگرانی‌ها و مواجهه مستقیم با آنها به عنوان یک خانواده فراهم کند. این امر می‌تواند حس کار گروهی را تقویت کند و فضایی برای احترام متقابل و اعتماد سالم به یکدیگر فراهم کند.
  • مونا فلسفی
  • ۰
  • ۰

کمرویی در بزرگسالان - آیا خجالتی بودن یک مشکل سلامت روان است؟آخرین بررسی توسط دکتر شری جاکوبسون۱۹ مه ۲۰۲۳ عکس از جاشوا تسو برای آن‌اسپلش نوشته‌ی آندره‌آ ام. دارسی آیا خجالتی هستید؟ چه زمانی خجالتی بودن در بزرگسالان از یک ویژگی شخصیتی قابل کنترل به یک مشکل جدی سلامت روان تبدیل می‌شود که ممکن است نیاز به کمک داشته باشید؟ خجالتی بودن چیست؟ خجالتی بودن و درونگرایی یک چیز نیستند. درونگرایی به این معنی است که شما دنیا را از دریچه‌ی درون خود می‌بینید. شما برای تصمیم‌گیری به احساسات و افکار خود نگاه می‌کنید. یک برونگرا به بیرون، به محیط و اطرافیان خود نگاه می‌کند. کمرویی به این معنی است که شما در کنار دیگران یا در صورت دریافت توجه، احساس ناراحتی و بی‌دست‌وپا بودن می‌کنید و به‌ویژه نگران این هستید که دیگران درباره شما چه فکری می‌کنند. به این معنی که می‌توانید هم خجالتی باشید و هم برونگرا یا درونگرا .  کمرویی در بزرگسالان کمرویی بسیار رایج‌تر از آن چیزی است که ممکن است تصور کنید. در یک نظرسنجی که توسط Yougov از هزاران بزرگسال بریتانیایی انجام شد، ۵۷ درصد خود را خجالتی می‌دانستند.  و برخی از افراد خجالتی به خوبی با این شرایط کنار می‌آیند، زیرا خجالت آنها فقط بر برخی از جنبه‌های زندگی‌شان به شکلی قابل مدیریت تأثیر می‌گذارد. برای مثال، ممکن است در صحبت کردن در جمع یا ملاقات با غریبه‌ها خجالتی باشید، اما گروه قوی از دوستانی داشته باشید که با آنها احساس راحتی می‌کنید و شغلی داشته باشید که تحت تأثیر این موضوع قرار نگیرد. وقتی خجالتی بودن مشکل‌ساز می‌شود کمرویی اگر ما را عقب نگه دارد یا بر توانایی ما در کنار آمدن با مسائل تأثیر بگذارد، به یک مشکل تبدیل می‌شود . برای مثال، اگر شاهد آسیب دیدن شغل خود باشیم ، در دوست‌یابی مشکل داشته باشیم یا دائماً احساس تنهایی و انزوا کنیم . و اگر باعث سایر مشکلات سلامت روان نیز شود، یک مشکل است. این می‌تواند به صورت زیر باشد. ۱. سوء مصرف مواد مرتبط با کمرویی. افراد بسیار خجالتی در معرض خطر ابتلا به سوء مصرف مواد مخدر یا وابستگی به الکل هستند. این موارد می‌توانند به عنوان یک عامل تسهیل کننده روابط اجتماعی یا به عنوان تسکینی برای تنهایی و انزوا استفاده شوند. تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که مصرف مواد مخدر و الکل می‌تواند تحت تأثیر تمایل فرد خجالتی برای جا افتادن در جمع قرار گیرد. یک مطالعه در سال ۲۰۲۱ که به بررسی مشکلات مربوط به الکل در دانشجویان دانشگاه پرداخت، نشان داد که دانشجویان خجالتی بیشتر احتمال دارد که بیش از حد الکل بنوشند، زیرا بیشتر بر نحوه‌ی نگاه دیگران به خود تمرکز می‌کنند. این امر آنها را بیشتر در معرض هنجارهای اجتماعی قرار می‌دهد، بنابراین اگر فکر کنند دیگران زیاد الکل می‌نوشند، آنها نیز چنین خواهند کرد.  ۲. پذیرش روابط ناسالم. افراد خجالتی همچنین در معرض خطر سوءاستفاده دیگران هستند، یا می‌توانند خود را درگیر روابط بدی کنند که محبت یا حمایت واقعی کمی ارائه می‌دهند . دلیلش این است که وقتی خجالتی هستیم، اغلب به دیگران اجازه می‌دهیم ما را انتخاب کنند، به جای اینکه ابتکار عمل را به دست بگیریم و با افرادی که واقعاً در زندگی‌مان می‌خواهیم ارتباط برقرار کنیم. و وقتی درگیر شدیم، ممکن است شجاعت صحبت کردن و کناره‌گیری را نداشته باشیم، حتی اگر بدانیم که باید این کار را انجام دهیم. (فکر می‌کنید این شبیه شماست؟ شاید بخواهید مطلب ما در مورد وابستگی متقابل و روابط را بخوانید ). ۳. دشواری در رسیدن به اهداف. اگر اجازه دهیم کمرویی به این معنی باشد که نظرات و ایده‌های خوب خود را پنهان کنیم، یا وقتی دیگران از ما تعریف می‌کنند، چیزی نگوییم؟ در این صورت، شاهد تزلزل شغلی و رها شدن اهداف زندگی خود خواهیم بود. همه اینها می‌تواند منجر به مشکلات مالی ، ناامیدی و عصبانیت و چرخه‌های خلق و خوی بد شود . ۴. خجالتی بودن در بزرگسالان نیز می‌تواند منجر به اضطراب و افسردگی شود. مطالعه‌ای روی دانشجویان دانشگاه به رهبری یک تیم تحقیقاتی چینی نشان داد که کمرویی، عزت نفس پایین و افسردگی همگی با هم مرتبط هستند.  وقتی روابط دشوار را تحمل می‌کنیم و مانع پیشرفت زندگی می‌شویم، ممکن است دچار عزت نفس پایین شویم. و عزت نفس پایین به نوبه خود یکی از شایع‌ترین نشانه‌های افسردگی است. ۵. اعتیاد به اینترنت. یک مشکل مدرن‌تر برای کسانی که مشکل کمرویی دارند، اعتیاد به اینترنت است. یک مطالعه دیگر چینی روی دانش‌آموزان راهنمایی نشان داد که خجالتی بودن منجر به افزایش خطر ابتلا به اعتیاد به حضور آنلاین می‌شود . کمرویی شدید و اختلال اضطراب اجتماعی آنقدر خجالتی هستید که ناتوان‌کننده است و شما را در خانه پنهان می‌کند؟ ممکن است اختلال اضطراب اجتماعی با یا بدون آگورافوبیا داشته باشید . اضطراب اجتماعی به معنای تعاملات از هر نوع است، حتی خرید چیزی از فروشگاه یا مثلاً تماس با لوله‌کش برای تعمیر لوله‌ای که نشتی دارد، ذهن شما را درگیر افکار غیرمنطقی و مبتنی بر ترس می‌کند. همچنین علائم جسمی اضطراب مانند تپش قلب، گرفتگی معده یا حالت تهوع را خواهید داشت. و به دلیل این واکنش استرس‌زا به موقعیت‌های اجتماعی، شما تمام تلاش خود را می‌کنید تا از چنین تعاملاتی اجتناب کنید. اگر این ترس به حدی برسد که از مکان‌هایی که نمی‌توانید از آنها فرار کنید بترسید و بنابراین در خانه بمانید، ممکن است به آگورافوبیا نیز مبتلا باشید. اگر احساس می‌کنید که اختلال اضطراب اجتماعی دارید، مهم است که به دنبال حمایت باشید. بعید است که اضطراب اجتماعی به خودی خود بهبود یابد، اما به خوبی به درمان‌هایی مانند درمان CBT پاسخ می‌دهد.

 

  • مونا فلسفی
  • ۰
  • ۰

مراقبت از ویژگی‌های شناختی، روانی و عصبی زوال عقل ناشی از اجسام لویی (LBD)، از جمله زوال عقل با اجسام لویی (DLB) و زوال عقل ناشی از بیماری پارکینسون (PDD)، می‌تواند توسط افرادی که در چندین تخصص پزشکی آموزش دیده‌اند، از جمله پزشکان مراقبت‌های اولیه، متخصصان داخلی سالمندان، متخصصان مغز و اعصاب و روانپزشکان سالمندان، ارائه شود. تا حدودی انتخاب به این بستگی دارد که چه کسی در دسترس است و بیشترین علاقه و تجربه را در مورد این بیماری دارد. هیچ "تخصص درست" وجود ندارد - همه چیزی برای ارائه دارند. وقوع مکرر توهمات بصری، هذیان‌ها (ایده‌های نادرست و مداوم)، علائم خلقی و رفتارهای مخرب در LBD، که همگی از عوامل اصلی مؤثر در کیفیت پایین زندگی و بار مراقبتی هستند، می‌تواند به ویژه از تخصص یک روانپزشک درمانگر بهره‌مند شود.

از آنجا که متخصصان مدیریت بیماران مسن مبتلا به زوال عقل و اختلالات رفتاری (که عموماً در ایالات متحده به عنوان روانپزشکان سالمندان یا روانپزشکان عصبی شناخته می‌شوند) در بسیاری از محیط‌های بالینی به راحتی در دسترس نیستند، مدیریت اولیه علائم روانپزشکی اغلب توسط یک غیر روانپزشک انجام می‌شود. ارجاع به روانپزشک معمولاً تنها در صورتی اتفاق می‌افتد که این مدیریت اولیه ناموفق باشد.

روانپزشک معمولاً با گرفتن شرح حال مفصلی از بیمار و اعضای خانواده شروع می‌کند تا تشخیص را تأیید کند و دقیقاً مشخص کند که چه علائمی وجود دارد و نیاز به درمان دارد. پس از آن، روانپزشک می‌تواند طیف وسیعی از اطلاعات را ارائه دهد، از جمله: (1) سنجش مزایا و معایب استفاده از داروهای روانپزشکی برای علائم روان‌پریشی و بی‌قراری؛ (2) آموزش مراقبان در مورد عوارض جانبی احتمالی، چه خفیف و چه شدید، که می‌تواند با مصرف داروهای ضد روان‌پریشی در بیماران مبتلا به LBD رخ دهد؛ (3) بحث در مورد استفاده از داروهای روانپزشکی برای درمان سایر علائم عصبی-روانی که اغلب رخ می‌دهند (مانند افسردگی و اضطراب)؛ (4) کمک به اجرای استراتژی‌های مدیریت غیر دارویی؛ و (5) ارائه پشتیبانی و آموزش به خانواده و مراقبان بیمار، از جمله در مورد سیر بیماری و بهترین روش برای مدیریت مراقبت و امور بیمار.

بیماران مبتلا به LBD ممکن است در صورتی که علائم روان‌پریشی یا آشفتگی به صورت سرپایی قابل مدیریت ایمن نباشند، نیاز به بستری شدن داشته باشند. متخصصان روانپزشکی سالمندان بهترین تجهیزات را برای ارائه چنین مراقبت‌های بستری دارند. تخصص آنها شامل دانستن عدم قطع ناگهانی برخی داروها (به عنوان مثال، کاربیدوپا-لوودوپا)، نحوه ایجاد تعادل محتاطانه بین فواید و عوارض جانبی بالقوه داروهای تازه معرفی شده (مانند داروهای ضد روان‌پریشی با قدرت بالا) و اهمیت مشاوره با خانواده و ارائه دهندگان درمان منظم هنگام ایجاد تغییرات در رژیم دارویی است.

اگر بیمار نیاز به بستری در بخش داخلی-جراحی داشته باشد، مشاوره با یک روانپزشک (که روانپزشک رابط نامیده می‌شود) در مورد مدیریت بیمار مفید خواهد بود. این امر به اطمینان از تصمیم‌گیری آگاهانه در مورد نسبت خطر به فایده استفاده از داروها برای درمان علائم پارکینسون و استفاده از داروهای ضد روان‌پریشی یا سایر داروهای روانپزشکی در طول مدت بستری در بیمارستان کمک می‌کند.

  • مونا فلسفی
  • ۰
  • ۰

داروهای روانپزشکی چیستند؟

داروهای روانپزشکی توسط روانپزشکان تجویز می‌شوند تا به فرد در مدیریت علائم و/یا درمان اختلال روانی کمک کنند. این داروها که داروهای روانگردان نیز نامیده می‌شوند، به درمان بسیاری از بیماری‌هایی که به ظاهر غیرقابل کنترل هستند، کمک می‌کنند. این ایده که داروهای روانپزشکی می‌توانند اعتیادآور باشند، یکی دیگر از پیامدهای انگ موجود در مورد سلامت روان و جستجوی درمان برای آن است. 

‎‍‎

اولین قدم برای از بین بردن این انگ، یادگیری مبانی علمی مسائل است، نه پیروی از تصورات غلط رایج. 

‎‍‎

‎‍‎

انواع داروهای روانگردان

برخی از انواع رایج داروهای روانپزشکی عبارتند از:

‎‍‎

  • داروهای ضد افسردگی: این داروها می‌توانند برای اختلالات خلقی ، اختلال وسواس فکری-عملی، اضطراب و اختلالات خوردن تجویز شوند. نمونه‌هایی از داروهای ضد افسردگی شامل SSRIها (مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین) و SNRIها (مهارکننده‌های انتخابی بازجذب نوراپی نفرین) هستند.
  • داروهای ضد روان‌پریشی: این داروها برای درمان اختلالات روان‌پریشی مانند اسکیزوفرنی استفاده می‌شوند. 
  • تثبیت‌کننده‌های خلق: این داروها به افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، اختلال اسکیزوافکتیو و غیره کمک می‌کنند تا نوسانات شدید خلقی را مدیریت کنند.
  • آرام‌بخش‌ها: این داروها عملکرد روانی-حرکتی و شناختی شما را کاهش می‌دهند. این داروها که عمدتاً برای اضطراب و بی‌خوابی استفاده می‌شوند، معمولاً به شکل قرص تجویز می‌شوند.
  • محرک‌ها: این داروها فعالیت مغز را افزایش می‌دهند و به افراد مبتلا به ADHD کمک می‌کنند.

‎‍‎

‎‍‎

نکاتی که باید هنگام مصرف داروهای روانپزشکی در نظر بگیرید

‎‍‎

  • اگر این دارو برای شخص دیگری مؤثر بوده است، به این معنی نیست که برای شما نیز به طور مشابه مؤثر خواهد بود. همه بدن‌ها (و ذهن‌ها) متفاوت هستند و واکنش‌های متفاوتی نشان می‌دهند. 
  • شما فوراً احساس بهتری نخواهید داشت؛ مدتی طول می‌کشد تا دارو علائم را تسکین دهد. با این حال، برخی داروها، مانند قرص‌های خواب‌آور، ممکن است تسکین سریعی ایجاد کنند.
  • نباید به محض اینکه احساس بهبودی کردید، مصرف داروهای خود را قطع کنید. این کار ممکن است منجر به عود یا بازگشت علائم شود. قبل از تغییر هر دوزی با پزشک خود مشورت کنید.

‎‍‎

اینکه آیا روانپزشک شما داروهای روانگردان برای شما تجویز خواهد کرد یا خیر، به عوامل مختلفی از جمله اختلال تشخیص داده شده، شدت علائم شما و نحوه تأثیر آنها بر شما بستگی دارد. برای همه افراد دارو تجویز نمی‌شود؛ همچنین ممکن است روش‌های درمانی دیگری مانند روان‌درمانی یا تغییر سبک زندگی به شما توصیه شود.

‎‍‎

‎‍‎

آیا داروهای روانپزشکی اعتیادآور هستند؟

اعتیاد به عنوان میل غیرقابل کنترل به مصرف چیزی که به طور بالقوه می‌تواند مضر باشد تعریف می‌شود. ویژگی‌های آن شامل هوس‌های شدید، وسواس، از دست دادن کنترل و رفتار تکانشی برای ارضای اعتیاد است. داروهای روانگردان معمولاً این تأثیر را بر افراد ندارند.

‎‍‎

همانطور که در DSM-5 و ICD-11 تحت عنوان اختلال مصرف مواد تعریف شده است، اعتیاد علائم متمایزی دارد. این علائم شامل هوس، عدم کاهش مصرف، صرف تلاش اضافی برای به دست آوردن آنچه که امیال شما را برآورده می‌کند و دست کشیدن از سایر چیزهای مهم در زندگی شما می‌شود. این علائم با آنچه فردی که داروهای روانپزشکی تجویزی - مانند داروهای ضد افسردگی - مصرف می‌کند، احساس می‌کند، مطابقت ندارد.

‎‍‎

داروهای روانپزشکی منجر به هوس نمی‌شوند. تحمل یا وابستگی - که در آن برای احساس همان "حس خوب" نیاز به افزایش دوز دارید - نیز از اثرات داروهای روانگردان نیستند.  

‎‍‎

برخی از داروها ممکن است علائم ترک جزئی و موقت مانند سرگیجه، سردرد، حالت تهوع، بی‌خوابی و غیره را تقریباً تا یک هفته پس از قطع دارو ایجاد کنند. این علائم به زودی از بین می‌روند و نشان می‌دهند که این داروها در واقع اعتیادآور نیستند. 

‎‍‎

با این حال، نباید بدون مشورت با پزشک، مصرف دارو را قطع کنید. قطع ناگهانی دوز مصرفی ممکن است منجر به عود بیماری شود که می‌تواند مضر باشد. اگر می‌خواهید دوز مصرفی خود را تغییر دهید یا در مورد داروهای خود نگرانی دارید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

‎‍‎

‎‍‎

چگونه بفهمیم که به داروهای روانپزشکی معتاد شده‌ایم؟

همانطور که در بالا ذکر شد، علائم اعتیاد در افرادی که داروهای روانپزشکی مصرف می‌کنند مشاهده نمی‌شود. اگر چنین داروهایی مصرف می‌کنید و برخی از اثرات زیر را تجربه می‌کنید، در اسرع وقت آن را با روانپزشک خود در میان بگذارید.

‎‍‎

  • برای رسیدن به همان نتایج قبلی، به مقدار بیشتری از دارو نیاز دارید.
  • داروها باعث تغییرات غیرمنتظره در الگوهای خواب یا غذا خوردن می‌شوند. 
  • شما همراه با داروهای تجویزی، الکل و/یا مواد مخدر مصرف می‌کنید.
  • با علائمی مانند تعریق بیش از حد، سردرد، سرگیجه یا تشنج مواجه هستید. 

‎‍‎

  • مونا فلسفی
  • ۰
  • ۰

پس از تنگ کردن واژن باید از چه فعالیت هایی خودداری کنیم؟

پس از انجام عمل تنگی واژن، حتماً دستورالعمل‌های جراح خود را در مورد محدودیت‌های فعالیت دنبال کنید.

این فعالیت ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • حداقل یک ماه پس از جراحی از استعمال دخانیات خودداری کنید.
  • اجتناب از هر گونه فعالیت شدید مانند فعالیت های ورزشی به مدت شش هفته
  • خودداری از رابطه جنسی به مدت 6 تا 8 هفته
  • به مدت 8 هفته از شنا یا دوچرخه سواری خودداری کنید.
  • خودداری از بلند کردن اجسام سنگین
  • پرهیز از نشستن‌‌های طولانی مدت به خصوص در هفته‌ی اول
  • پرهیز از رانندگی کردن تا پایان دوره نقاهت

تعدادی از عوارض جانبی کاملا طبیعی و رایج وجود دارد، که پس از جراحی تنگ کردن واژن متداول است که شامل کبودی جزئی، تورم و احساس درد خفیف می باشد. ولی این عوارض جانبی باید در پایان هفته دوم کم کم برطرف شود. اگر بعد از جراحی دچار ناراحتی خفیف تا متوسط می‌شوید، مصرف مسکن‌های تجویزی پس از جراحی برای کاهش درد موثر است. البته حفظ سطح مناسب تحرک برای کاهش خطر لخته شدن خون بسیار اهمیت دارد.

تورم موضعی در ناحیه واژن بعد از عمل بسیار رایج است، که می توان با استفاده از کمپرس سرد برای مدت زمان محدود 15 دقیقه هر یک ساعت در دو روز اول آن را کاهش داد. اما توجه داشته باشید از گذاشتن مستقیم کمپرس سرد بر روی پوست، خودداری کنید. همچنین همیشه پوشیدن لباس‌های نخی گشاد را توصیه می‌کنیم تا از هرگونه تحریک یا مالش بر روی محل جراحی شده، جلوگیری شود.

  • مونا فلسفی
  • ۰
  • ۰

 

با وجود اینکه، این روزها مفهوم بیش فعالی برای کودکان و بزرگسالان زیادی به کار برده می‌شود، اما هنوز دانشمندان علت adhd را شناسایی نکرده‌اند. در واقع، متاسفانه هنوز علت بیش فعالی و عوامل اصلی خطر آن تا حدود زیادی ناشناخته است. با این حال، تحقیقات بسیاری نشان می‌دهند، برخی عوامل نقش مهمی در بروز اختلال ADHD دارند که شامل موارد زیر می‌شوند:

 
 

۱- ژنتیک

محققان در تحقیقات اخیر خود به این نتیجه رسیده‌اند که ژنتیک نقش مهمی در بروز اختلال بیش فعالی دارد. مطالعات انجام‌شده روی دوقلوهای یک تخمکی، دوتخمکی و والدین‌شان نشان می‌دهند که این بیماری پایه ژنتیکی دارد. اختلال ADHD در کودکانی که پدرشان به این بیماری مبتلا است و همچنین در پسرها بیشتر دیده می‌شود.

 

۲- عوامل مربوط به رشد

مشکلاتی مانند بیماری‌های عفونی در سه ماه اول بارداری را می‌توان علت بیش فعالی جنین دانست. همچنین، اگر مادر در چهار هفته اول دچار سوءتغذیه باشد یا درگیر مشکل بهداشتی (عفونت رحم) شود، احتمال ابتلای جنین به اختلال ADHD افزایش می‌یابد. در واقع، می‌توان شرایط نامناسبی که مادر در دوران بارداری و زایمان تجربه می‌کند را تا حد زیادی عامل اصلی بیش فعالی نوزادان معرفی کرد.

۳- تغییر در عملکرد مغز

عملکردهایی مانند توجه و تمرکز در نواحی مختلفی از مغز کنترل می‌شوند. در افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی، این مناطق دست‌خوش تغییر و آسیب شده‌اند.

۴- زایمان زودرس

تحقیقات نشان داده‌اند، دیگر علت بیش فعالی را می‌توان ناشی از به دنیا آمدن نوزاد، زودتر از موعد مقرر دانست. نوزادانی که زودتر از ۳۷ هفته به دنیا می‌آیند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به adhd هستند.

۵- جراحت سر نوزاد

محققان معتقدند وارد شدن آسیب جدی به سر نوزاد می‌تواند دیگر علت ابتلا به بیش فعالی باشد. در واقع، باید بگوییم آسیب قابل توجه به سر نوزاد نقش مهمی در فعال شدن اختلال بیش فعالی-نقص توجه در نوزادان دارد.

۶- عوامل پر خطر محیطی

زمانی که مادر باردار یا نوزاد در ماه‌های اولیه تولد در معرض عوامل پر خطر محیطی مانند سرب و سایر سموم قرار بگیرند، احتمال ابتلای کودک به بیش فعالی افزایش می‌یابد.

۷- مصرف الکل و تنباکو در بارداری

اگر مادر در دوران بارداری الکل مصرف کند، این ماده را از طریق بند ناف به جنین منتقل می‌کند. در چنین وضعیتی، جنین در معرض آسیب‌های مختلف از جمله ابتلا به بیش فعالی قرار می‌گیرد. بنابراین، می‌توان علت بیش فعالی در بارداری را ناشی از مصرف الکل و تنباکو توسط مادر دانست که به راحتی به جنین منتقل می‌شود و اثرات آن تا بعد از تولد با نوزاد همراه است.

۸- وزن کم نوزاد هنگام تولد

نوزادانی که هنگام تولد با وزنی کمتر از ۱۵۰۰ گرم به دنیا می‌آیند، بیشتر در معرض ابتلا به اختلال ADHD قرار دارند.

۹- عوامل عصبی و فیزیکی

محققان با انجام آزمایش EEG بر مغز کودکان مبتلا به adhd، متوجه اختلالی در نوار بتا شده‌اند. همچنین، سی‌تی اسکن مغز این کودکان نشان‌دهنده کاهش جریان خون در لوب پیشانی است. با این حال، می‌توان گفت معمولا این نوع تاخیر در رشد به مرور زمان با افزایش سن برطرف می‌شود.

۱۰- عدم تعادل شیمیایی مغز

تحقیقات نشان داده‌اند، اختلال در اعصاب رسانه‌های مغزی و دستگاه نورآدرنرژیک که باعث بر هم خوردن تعادل مواد شیمیایی مغز می‌شود را هم می‌توان تا حدودی دلیل بیش فعالی کودکان دانست.

  • مونا فلسفی
  • ۰
  • ۰

بیش از 90 درصد از زوج های نامزد، پول و زمان بیشتری را صرف سرمایه گذاری در روز عروسی خود می کنند تا سرمایه گذاری و آمادگی برای ازدواجشان. در حالی که دو نفر عاشق هستند و انتخاب خود را برای همسر انجام داده اند، آنقدر زیاد است که من قبل از ازدواج متوجه نمی شوم. اولین مورد کیفیت مهارت های روابط آنها و دانستن چگونگی داشتن مهارت های مناسب برای داشتن یک مکالمه دشوار است. آنها اغلب با وجود عشقی که به یکدیگر دارند، اختلاف نظر یا گفتگوهای دشواری خواهند داشت. بسیاری از مردان و زنان نمی‌دانند سؤالات مناسب برای پرسیدن چیست، چگونه گوش کنند و چگونه صحبت کنند تا واکنش‌پذیری کمتری در دیالوگ‌هایشان وجود داشته باشد. مسئله مهم دیگر این است که بسیاری از افراد نمی دانند چگونه با پرسیدن سؤالات درست در مورد تاریخچه خود و دیگران بحث کنند تا تصمیم عاقلانه ای برای آینده خود بگیرند. به همین دلیل است که یک درمانگر کارکشته و باتجربه پیدا می شود که می داند چگونه مسائل کلیدی قبل از عروسی خود را در جلسات تسهیل کند. مشاوره خوب قبل از ازدواج به طور متوسط ​​حداقل 9 ماه طول می کشد که درمانگر به صورت هفتگی بر روی نکات کلیدی تمرکز کند که آنها برای آینده خود آماده می شوند.

این گونه است که یک زوج جدید باید یکدیگر را بهتر بشناسند تا بتوانند به روش صحیحی زندگی کنند. پاسخ به سؤالات قبل از ازدواج می تواند اطلاعات بیشتری را در مورد شریک زندگی آینده شما نشان دهد. آنها می توانند به مدیریت انتظارات کمک کنند. سوالات قبل از ازدواج به وضوح منجر می شود. وضوح منجر به اعتماد می شود. اگر می خواهید گره بزنید، خواننده مهربان، در مورد برخی از سوالات قبل از ازدواج که در زیر به اشتراک می گذاریم بحث کنید.

ازدواج زیبا و یک آرزوی طبیعی است. واقعیت این است که عشق و میل به آن تنها موضوع ازدواج نیست. ازدواج می تواند سخت و چالش برانگیز باشد. قبل از وارد شدن و گفتن «من انجام می‌دهم» به مهارت‌ها و بحث‌های آگاهانه نیاز دارد. من با زوج های متعددی ملاقات یا نامزدی داشته ام که برای مدت طولانی گیر کرده اند و نمی دانند چگونه گیر کنند و تنها چیزی که آنها را درگیر می کند این است که "اما من او را دوست دارم یا دوستش دارم" و اینگونه است که آنها بدون بررسی صحیح وارد ازدواج می شوند. مشاوره قبل از ازدواج خوب می تواند زندگی و ازدواج شما را نجات دهد. به سوالات قبل از ازدواج به عنوان ارزیابی ریسک فکر کنید. این به پیش بینی مناطق دشوار کمک می کند تا بتوانید هم اکنون با آنها مقابله کنید یا برای رسیدگی به آنها برنامه ریزی کنید.

ما می خواهیم کار را برای شما آسان تر کنیم. به همین دلیل، ما سوالات را در پنج موضوع مهم قبل از ازدواج دسته بندی کرده ایم. راحت باشید و آماده باشید تا در مورد شریک زناشویی خود که به زودی می خواهید بیشتر بدانید.

سوالات قبل از ازدواج در مورد پول

از این سوالات برای کاهش مشاجره در مورد پول استفاده کنید، زمانی که شما دو نفر در نهایت با هم به توافق رسیدید:

  1. آیا باید حساب مشترک داشته باشیم یا جداگانه؟ اگر نه، دلایل عدم تمایل به اشتراک دارایی هایمان چیست؟ اعتماد است یا چیز دیگری؟
  2. آیا باید قرارداد پیش از ازدواج داشته باشیم؟ دلایل این امر؟ آیا هر دوی شما در مورد احساسات خود در هنگام ورود به ازدواج صادق هستید؟
  3. بودجه ماهانه ما چگونه باید باشد؟ آیا می دانید چگونه در مورد سبک های خرج کردن و رابطه خود با پول صحبت کنید؟ یا می ترسید چون نمی دانید چگونه در این مورد با تعارض روبرو شوید؟ آیا قصد دارید پول خرج کنید و آن را مخفی نگه دارید و پنهان شوید؟
  4. آیا وام معوقی دارید که باید از آن اطلاع داشته باشم؟ آیا بدهی داری که پنهان کنی؟ 
  5. آیا شما یک پس انداز هستید یا ولخرجی؟

سوالات قبل از ازدواج در مورد رابطه جنسی

رابطه جنسی عالی منجر به ازدواج های شادتر می شود. از این سوالات مشاوره قبل از ازدواج برای یادگیری نحوه رضایت همسرتان در ازدواج استفاده کنید:

  1. چند بار در هفته می خواهید رابطه جنسی داشته باشید؟
  2. بهترین فانتزی جنسی شما چیست؟
  3. مطمئن ترین راه برای رسیدن به رضایت چیست؟
  4. چه چیزی شما را خاموش می کند؟
  5. چه چیزی شما را در خلق و خوی قرار می دهد؟
  6. آیا از رابطه جنسی ترسی دارید؟ آیا چیزی وجود دارد که شما جلوی آن را بگیرید؟
  7. آیا قبل از دانستن آنها درباره سابقه جنسی یکدیگر احساس یا فکری دارید؟
  8. مسائل مربوط به اعتماد شما در رابطه جنسی و تعاملات همسرتان با جنس مخالف چگونه خود را نشان می دهد؟

سوالات پیش از ازدواج در مورد نقش های زناشویی

دریابید که چگونه مسئولیت ها را در طول زندگی مشترک خود تقسیم خواهید کرد و چه انتظاراتی از یکدیگر دارید؟ در مورد هر مسئولیتی واضح و مشخص باشید: 

  1. دوست دارید چه نقشی در ازدواج داشته باشید؟ منظور شما از نقش در اینجا چیست؟
  2. انتظار دارید چه نقشی را بازی کنم؟ آن را با شریک زندگی خود در اینجا روشن کنید: در کدام جنبه از ازدواج یا زندگی خانگی و غیره.
  3. چگونه کارهای خانه را تقسیم کنیم؟
  4. چه کسی بزرگترین تصمیمات خانواده را خواهد گرفت؟ در مورد نوع تصمیمات واضح و مشخص باشید.
  5. به نظر شما سخت ترین موضوع یا موضوع ازدواج چیست؟

قبل از ازدواج، اخلاق، ارزش ها و اعتقادات را زیر سوال می برد

اخلاق و ارزش ها اساس یک ازدواج سالم است. در اینجا نحوه اطمینان یافتن آمده است:

  1. اعتقادات دینی شما در مورد ازدواج چیست؟ اگر اعتقاد یا دیدگاه مشابهی در مورد ایمان نداشته باشید، مطمئناً در آینده با مشکلاتی روبرو خواهید شد، به خصوص در زمینه فرزندپروری. در اینجا در مورد آنچه برای شما مهم است در مورد عمل به ایمان خود و غیره مشخص کنید.
  2. چه چیزی برای شما خیانت محسوب می شود؟ در مورد تعاریف خود از یک رابطه عاطفی، مسائل مربوط به تمامیت جنسی از جمله رابطه فیزیکی و جنسی و موارد دیگر بحث کنید. در اینجا از نظر انتظارات و ترس بسیار صادق و باز باشید. 
  3. از چه طریقی باید به تو نشان دهم که دوستت دارم؟
  4. نظر شما در مورد پیشگیری از بارداری چیست؟
  5. چه چیزی می تواند باعث شود اعتماد خود را به من از دست بدهید؟ در مورد چراغ قرمز و چراغ سبز از هر منظر بحث کنید. چه چیزی را تحمل نمی کنید و چه چیزی برای شما خوب است.

سوالات پیش از ازدواج در مورد تعارض و حل مسئله

هر رابطه ای با تعارض مواجه می شود. سوالات زیر می تواند به شما کمک کند که بدانید چگونه با مشکلاتی که بعداً در ازدواج به وجود می آیند، برخورد کنید:

  1. چگونه استدلال ها را مدیریت می کنید؟
  2. آیا می خواهید اگر مشکلی داشتیم زوج درمانی کنیم؟
  3. آیا شغل مهمتر از خانواده است؟
  4. آیا مسائلی را که پیش می‌آیند بحث می‌کنید یا بعداً با آنها برخورد می‌کنید؟
  5. اگر من با خانواده شما اختلاف نظر داشته باشم، کدام طرف را انتخاب می کنید؟

چند سوال دیگر برای صحبت از همسر آینده خود بپرسید

  1. آیا حیوانات خانگی را دوست دارید؟
  2. آیا با من مشکلی ندارید/ چند هفته تنها با دوستان سفر می کنید؟
  3. آیا در صورت نیاز حاضر به نقل مکان هستید؟ چگونه آن تصمیم را بگیریم؟
  4. آیا اگر در آینده دینم را تغییر دهم برای شما ناراحت می شود؟
  5. آیا شما مشکلی دارید که من باید از آن مطلع باشم؟
  6. چگونه می خواهید بگذرانید یا چگونه تصمیم می گیریم تعطیلات تعطیلات را با والدین یا خانواده بزرگ خود بگذرانیم؟ در اینجا انتظارات را مورد بحث قرار دهید.

این و بسیاری از سؤالات دیگر را با خود که به زودی زن یا شوهر خواهید شد، در میان بگذارید. در یک زمان به یک موضوع بپردازید، با تمرکز بر ارتباط و درک واضح. لطفا کاری نکنید که آنها تحت فشار یا گوشه گیر باشند.

صداقت قهرمان گفتن دروغ در این مرحله ازدواج شما را بر پایه بی اعتمادی قرار می دهد. مسائل را جدی بگیرید و سعی کنید تا حد امکان صادق باشید.

از فرصت برای حل و فصل اختلافات استفاده کنید. وقتی وارد ازدواج می‌شوید، باید از همان متن در مورد جنسیت، پول، فرزندان و مسئولیت‌های همسر مطالعه کنید. اکنون ممکن است زمان ایده آلی برای هر یک از شما باشد تا در مورد چیزهایی که به گونه ای متفاوت از آنها می بینید مصالحه کنید.

در حین انجام سوالات با همسر آینده خود اهدافی را تعیین کنید. اینها می تواند اهداف بودجه ای و برنامه هایی برای بازپرداخت بدهی، برنامه ریزی برای نقل مکان، یافتن شغل جدید و غیره باشد. تغییرات سالم در رابطه می تواند منجر به ازدواج های سالم شود.

به دنبال یک میانجی باشید. یک مشاور حرفه ای یا مشاور ازدواج قبل از ازدواج می تواند به شما کمک کند تا یکدیگر را به وضوح درک کنید. آنها می توانند بحث را در مورد مسائل مهم راهنمایی کنند و اختلافات قبل از ازدواج را کاهش دهند. آنها به شما کمک می کنند تا گزنه ها را درک کنید و به شما کمک می کنند یکدیگر را بهتر درک کنید.

درباره تعداد بچه هایی که می خواهید داشته باشید بحث کنید. در مورد سبک فرزندپروری خود که شبیه به نحوه مدیریت افراد است، بیاموزید. آیا شما فردی هستید که سبک منفعل یا مستقیم دارید؟ همه اینها در تربیت شما نمایان می شود.

موضوع مهم دیگر نقش رسانه های اجتماعی است. بسیاری از ازدواج ها به دلیل روابط عاطفی که از ارتباط با دوستان سابق دبیرستانی یا دوستان گذشته شروع شده اند، از هم می پاشند، به ویژه زمانی که زن و شوهر به شدت استرس دارند و احساس می کنند که ارتباطشان قطع شده و نمی دانند چگونه نیازهای یکدیگر را برآورده کنند. ملاقات با یک شعله قدیمی یا یک دوست در شبکه های اجتماعی مخرب است. داشتن مرزهای نامناسب با همکاران در پوشش خوب یا دوستانه بودن منجر به امور و دردها شده است.

حتما سوالات صادقانه بپرسید. از پرسیدن سوالات سخت نترسید. هرچه صادق تر و شفاف تر باشید برای ازدواج شما بهتر خواهد بود.

 

  • مونا فلسفی